مهترین نکاتی که در نگارش مقالات ISI نباید رعایت کنیم!
برای نوشتن یک مقاله ISI نکات و اصول استانداردی در نظر گرفته شده است که باید به آن توجه شود. اما چه مواردی است که می تواند آسیب جدی به نوشتار شما بزند و از کیفیت مقاله شما کم کند؟ در این مطلب سعی کردیم شما را با نباید های نگارش مقاله ISI آشنا کنیم.
اشتباهات کلی بسیار متداول
اشتباه اول: نخست اینکه مقدمه جای درد دل کردن نیست. به این معنی که باید یک راست برویم سر اصل مطلب و حاشیه نرویم.
اشتباه دوم: اشتباه دیگر در مقدمه این است که مسایل بدیهی و پایه ای را بیش از حد توضیح بدهیم. باید توجه کنیم که مخاطب اصلی مقالات علمی ،متخصصین حوزه تحقیقاتی ما هستند . فقط مواردی را بیان کنیم که به طرح موضوع و نشان دادن ضرورت آن و اهمیت مقاله کمک می کند.
اشتباه سوم: این اشتباه از دو اشتباه بالا مهمتر است این است که شتاب در کار نداشته باشیم که این عامل در این مورد باعث می شود که اشتباهات تایپی و نگارشی و غیره در مقاله داشته باشیم.
اشتباه چهارم: ساختار نگارشی و گرامری مقاله را رعایت نکنیم. در این مطلب با ابزار رایگان ویرایش مقاله آشنا شوید.
اشتباهات متداول چکیده
با وجود اینکه حجم چکیده بسیار کم است اما بیشترین میزان رخداد خطا در این بخش می باشد. با توجه به اهمیت زیادی که چکیده مقاله دارد توجه به عدم وجود اشتباهات در این قسمت از اهمیت زیادی برخوردار است.
- مقاله بدون چکیده: کلیه مقالات چکیده دارند و شما نیز از این قاعده مستثنی نیستید.
- چکیده مانند مقدمه: دقت شود که چکیده یک مقدمه نیست بلکه خلاصه ای از کل مقاله است.
برای مثال برخی از پژوهشگران چکیده هایی می نویسند که شامل ده جمله از اطلاعات پیش زمینه ای است، در حالیکه در آن اشاره ای به نتایج یا بحث و نتیجه گیری نشده است. نگران کافی بودن اطلاعات پیش زمینه ای در چکیده نباشید زیرا اگر مخاطب جزئیات بیشتری را بخواهد به بقیه قسمت های مقاله شما مراجعه خواهد کرد.
- اطلاعات جا افتاده: معمولاً نویسندگان فراموش می کنند که یک چکیده باید پاسخگوی کلیه سؤالات زیر باشد:
- هدف این پژوهش چه بود؟
- چه روش هایی به کار برده شدند؟
- چه نتایج مهمی بدست آمدند؟
- مفهوم و معنی این نتایج چیست؟
- اطلاعات بیش از اندازه: چکیده باید کوتاه، مختصر و مفید باشد و از پرگویی در آن پرهیز شود. دقت کنید زمانی که مخاطب به دنبال جزییات باشد، به متن اصلی مقاله شما مراجعه خواهد کرد.
اشتباهات متداول مقدمه
بعد از بخش چکیده، بخش بعدی در مقاله، مقدمه است که ارائه دهنده سوال پژوهش و اهداف شما می باشد، خطاهای رایجی که در قسمت مقدمه رخ می دهد عبارتند از:
- طولانی بودن پیش از حد مطلب: ارائه توضیحات اضافی در مقدمه که لزومی به ذکر آنها نمی باشد، جز کلیشه ای کردن بخش مقدمه، نقش دیگری ندارد. سعی کنید فقط اطلاعات مرتبط با عنوان مقاله را بیان کنید.
- توضیحات ناقص و ناکافی: گاهی نویسندگان اینطور تصور می کنند که چون خودشان به موضوع تسلط دارند پس خواننده مقاله نیز همه چیز را می داند. به همین دلیل مفاهیم را توضیح نمی دهند، اطلاعات پیش زمینه ای کافی را فراهم نمی کنند، به اندازه ی کافی درباره پژوهش های پیشین بحث نمیکنند. بایستی مطالب بخش مقدمه به گونه ای نوشته شود که بین توضیحات اضافی و اطلاعات کافی تعادل برقرار شود.
- موضوع تحقیق نامشخص و مبهم: در بیشتر موارد، نویسندگان مطالب خوبی را برای بخش مقدمه جمع آوری می کنند اما درنهایت، نمی توانند سوال پژوهش خود را بصورت روشن و شفاف بیان کنند. برای جلوگیری از بروز چنین اشتباهی، ضروری است درباره محتوای باقیمانده مقاله رک و بی پرده باشید و دقیقاً بگویید مقاله حاضر چه موضوعاتی را پوشش می دهد، چرا و چگونه. عبارت زیر می توانند شروع خوبی برای بررسی این موضوع باشند:
- This study examines…
- In this study…
- لیست کردن مطالب: گاهی مشاهده می شود که نویسنده، مقدمه را به حالت لیست وار و بخش بندی شده ارائه می دهد یا برای برخی مطالب عنوان می نویسید. تا حد امکان از آوردن چنین لیستهایی در مقدمه پرهیز کرده و به جای آنها بهتر است پژوهش را توصیف کنید.
- حکایت های اول شخص: گاهی اوقات دانشجویان در نوشته های خود سعی دارند مقدمه را با یک داستان سرگرم کننده شروع کرده تا بتوانند مخاطب را جذب کنند چرا که فکر می کنند مقاله علمی یک انشای کلاسی است. از سوی دیگر گزارش اول شخص متعلق به نوشته های علمی نیست. برای مثال نویسنده نباید بگوید «من پی بردم» یا “I found” بلکه باید بگوید «آن چیز یافت شد» یا “It was found” .
در این قسمت می توانید شیوه اصولی نگارش مقدمه در پژوهش های علوم پزشکی را بخوانید.
اشتباهات متداول روش اجرا
بخش روش کار با وجود اینکه بسیار ساده به نظر می رسد اما اشتباهاتی رایجی در آن مشاهده می شود که پیشنهاد می شود نویسنده یا نویسندگان مقاله نسبت به آنها آگاه باشند. این اشتباهات به قرار زیر هستند:
- اطلاعات ناکافی: متاسفانه در کمتر نویسنده ای دیده می شودکه مطالب بخش های مختلف مقاله را متعادل نوشته باشد. در کنترل و مرور قسمت روش ها، همیشه این سؤال را زا خود بپرسید « آیا دانستن فلان چیز برای انجام دوباره آزمایش نیاز است؟ ».
- توصیف های بیش از حد: در بخش روش ها بیشتر با نمودار ، اشکال و جداول روبرو هستیم. در نتیجه ارائه یک نمودار مناسب ارزش بیشتری از یک توضیح طولانی خواهد داشت. برخی از نویسندگان به ویژه در مقالات مربوط به فیزیک و شیمی، آماده سازی آزمایش های دارای جزییات را با جملات بدون وقفه و طولانی توضیح می دهند.
- گزارش کردن نتایج: گاهی اوقات، نویسندگان به هر دلیلی از بحث توضیح دادن روش منحرف شده و به گزارش نتایج در قسمت روش ها می پردازند.
اشتباهات متداول نتایج
شاید اشتباهات رخ داده در بخش مقدمه و چکیده و سایر بخش ها قابل جبران و تغییر باشند اما اشتباه در ارائه نتایج مقاله، جبران ناپذیر است و از دید داوران بزرگ ترین و مهم ترین اشتباهات یک مقاله مربوط به نتایج می باشد. اشتباه های رایج در قسمت نتایج مقاله عبارتند از:
- داده های خام: به دلایلی، بعضی از اوقات نویسندگان کلیه داده های خام حاصل از روش کار را در قسمت نتایج می آورند. البته شاید در برخی از مواقع نیاز به انجام چنین کاری باشد ولی در اکثر مواقع، در قسمت نتایج، فقط باید نتایج کلیدی و مهم تحقیق مربوط به موضوع تحقیق گزارش شوند که گزارش دهی مذکور می تواند در قالب بیان میانگین ها، درصدها، انحراف معیارها و شاخص هایی از این دست صورت پذیرد.
- حشو: اغلب نویسندگان نتایجی را به صورت جدولی نشان می دهند و دوباره همان نتایج را در متن بیان میکنند. در اینجا حشو صورت گرفته است. برای رفع این اشتباه باید نتایج را به صورت جدولی یا شکل های گرافیکی نمایش داد و سپس از متن مقاله برای شفاف سازی آن ها استفاده کرد.
- بحث و نتیجه گیری: معمولاً نویسندگان، قسمت نتایج و قسمت بحث و نتیجه گیری را با یکدیگر ترکیب میکنند. تعداد بسیار اندکی از مجلات اجازه چنین کاری میدهند. بنابراین بحث ها و نتیجه گیری نباید در قسمت نتایج بیان شوند. این موضوع شامل بحث در مورد منابع یا علل بروز خطا نیز می شود که نباید در قسمت نتایج آورده شوند.
- عدم استفاده از شکل یا جدول: قسمت نتایج باید شامل حداقل یک جدول باشد. نویسنده حتماً داده هایی برای ارائه کردن دارد و این موضوع ربطی به این ندارد که نویسنده با چه نظمی می نویسد.
اشتباهات متداول بحث و نتیجه گیری
اشتباهاتی که باید از بروز آنها در قسمت بحث و نتیجه گیری جلوگیری شود به قرار زیر هستند:
- ترکیب شدن با نتایج: در بسیاری از مقالات مشاهده شده است که نویسندگان مطالب بخش نتایج را با قسمت بحث و نتیجه گیری ترکیب کرده اند. این دو قسمت نمی توانند با هم ترکیب شوند زیرا اهداف مختلفی را دنبال می کنند. قسمت نتایج مربوط به گزارش دادن نتایج بوده و قسمت بحث و نتیجه گیری مربوط به تفسیر و تعبیر است. دقت شود که در اکثر مجلات این دو بخش بصورت مجزا از یکدیگر نوشته می شوند.
- نتایج جدید: بعضی اوقات نویسنده نتیجه جدید را در قسمت بحث و نتیجه گیری گزارش میکند، نتیجه ای که قبلاً در قسمت نتایج گزارش نشده است. باز هم یادآور میشویم که کلیه نتایج باید در قسمت نتایج گزارش شوند. اگر هم، نیاز است نتیجه ای در قسمت بحث و نتیجه گیری بیان شود باید قبلاً در قسمت نتایج گزارش شده باشد.
- نتیجه گیری های دور از ذهن: بعضی از مواقع، نویسندگان نتایج بیش از اندازه بزرگ و جامعی را از پژوهش کوچکشان میگیرند. این مورد فقط میتواند در مقالات اصلی پیشگام اتفاق بیفتد که به ندرت پیش می آید پژوهشگران تازه کار بتوانند چنین مقالاتی بنویسند.
- نتایج ناتمام : بسیار دردناک است اگر بعد از ماه ها پژوهش با این جمله مواجه شویم « نتایج ناتمام است». بنابراین نیاز است نتیجه گیری مناسبی از پژوهش داشته باشید تا در فرآیند داوری با چنین جملات دردناکی روبرو نشوید.
- منابع داده ای دوپهلو: برخی از مواقع، نویسندگان قسمت بحث و نتیجه گیری را بسیار پیچیده بیان می کنند به گونه ای که نمیتوان به راحتی تشخیص داد کدام نتیجه گیری مربوط به آنها و کدام نتیجه گیری مربوط به مقالات دیگر است.
- اطلاعات از قلم افتاده: گاهی اوقات نویسندگان از آوردن اطلاعات مهم و حیاتی در قسمت بحث و نتیجه گیری صرف نظر می کنند.
موسسه پژوهشی مدیتورها بعنوان جامع ترین مرجع اختصاصی ارائه خدمات پژوهشی در علوم پزشکی آماده است تا در زمینه مقاله نویسی، پروپوزال نویسی و سایر خدمات پژوهشی همراه و در کنار شما باشد. شما می توانید برای بررسی اطلاعات بیشتر مشاوره تخصصی در ثبت سفارش مقاله علوم پزشکی بخوانید.